Vier minuten en veertig seconden. Die boulevard voorsprong had Remco Evenepoel (18) zondag op het BK voor juniores. Hij lapte het zijn concurrentie al voor de zoveelste keer. Een toptalent, dat beseft iedereen. Er wordt zelfs al gesuggereerd dat hij maar snel naar de profs overstapt en donderdag hebben zijn ouders een meeting met Patrick Lefevere. Interessant, maar hoe groot Evenepoels talent ook moge zijn, profwaardig is hij volgens experts nog niet.
Fysiek: enorme uithouding
“Ik heb nog nooit zo’n sterke junior gezien als Remco”, zegt Carlo Bomans. Het wil wat zeggen, want de bondscoach van de junioren is al veertig jaar actief in de koers. Ook bij zijn huidige ploeg Acrog-Pauwels Sauzen Balen BC benadrukken ze dat ze nooit beter hadden. Straf, want Tom Boonen passeerde daar al. En toen Yvan Vanmol, al elfendertig jaar in het peloton als arts, Remco Evenepoel bezig zag in de Vredeskoers, was ook hij onder de indruk. “Het was alsof hij verkeerd gecast was. Hij stak er met kop en schouders bovenuit.”
Nochtans is de 18-jarige Vlaams-Brabander niet de grootste: 1,70 meter voor 61,5 kilo. “Ik weet niet of hij nog veel zal groeien. Mijn vrouw en ik zijn ook niet van de grootsten”, zegt vader Patrick, die zelf prof was begin jaren 90. Ook bij de snelsten van het pak hoort Remco niet. “Als je met hem naar de meet rijdt, kan je hem zeker kloppen in de sprint. Alleen laat hij het nooit zo ver komen”, zegt concurrent Ilan Van Wilder. Inspanningsfysioloog Peter Hespel, die Evenepoel in de Bakala Academy al enkele malen testte, spreekt van “een sporter met een bovengemiddelde uithouding”.
Skills: moet leren sturen
Langs zijn neus weg verklaarde Evenepoel ook al dat hij bij de juniores niet veel meer te leren heeft. “De grootste onzin die ik hem al heb horen vertellen”, zegt zijn 65-jarige trainer Fred Vandervennet. “Een col afdalen in een groepje, koersinzicht en stuurvaardigheid zijn nog enorme werkpunten.”
Die werkpunten zijn logisch voor iemand die pas op 14 april vorig jaar zijn eerste koers reed. Op het vlak van stuurvaardigheid heeft Evenepoel een fundamentele achterstand op zijn leeftijdsgenoten, die al aspiranten en nieuwelingen waren toen hij nog voetbalde bij PSV en Anderlecht. Dat zag je toen hij vorig jaar op het WK in Bergen tot twee keer toe ten val kwam in het peloton. Vader Patrick: “Remco zelf vindt dat hij het wel kan. Hij zegt dan: Pa, ze volgen gewoon niet.”
Toch willen ze bij zijn huidige ploeg werk maken van die behendigheid. “De komende weken laten we Remco in eerder vlakke wedstrijden starten. Dan kan hij minder snel het verschil maken. We gaan hem verplichten om toch minstens de helft van de koers in het peloton te blijven zitten”, zegt voorzitter Jef Robert.
Mentaal: geen last van druk
De uitzonderlijke prestaties maken van Evenepoel een populaire jongen. Na zijn Belgische titel verdeelde hij het prijzengeld onder zijn ploegmaten, ook al hadden die hem enkel maar door de eerste bocht geloodst en was hij nadien ribbedebie. Ook van enige druk lijkt geen sprake. “De enige druk die Remco momenteel heeft, is de juiste weg die hij de komende jaren moet bewandelen. Als Patrick Lefevere donderdag zegt: Zo zie ik het voor jou, Remco, dan zal hij zeggen: Oké, we doen het zo.”
Entourage: trainer van oude stempel
Evenepoel woont in Schepdaal, maar heeft nog geen supportersclub. Ook klasgenoten heeft hij niet, want hij volgt afstandsonderwijs sportpsychologie aan de Hogeschool in Antwerpen. “Terwijl wij naar school gaan, kan hij overdag trainen. Het is een enorm talent, maar hij traint ook wel al dubbel zoveel als ons”, zegt Ilan Van Wilder.
Hallo trainer? “Larie. Hij heeft nog nooit zes uur op één dag getraind”, zegt Fred Vandervennet. “In de week voor het BK heeft hij nooit meer dan 120 trainingskilometers op één dag gehaald. Wat hij wel doet, is twee keer trainen op een dag. Maar dat is een principe dat ik al veertig jaar hanteer als trainer van lopers en zwemmers. Hij doet ook al een tijdje aan krachttraining, maar dat deed hij ook al als voetballer. Dat hij nu al zo goed is, heeft te maken met de omvang van zijn carrosserie. Of dacht je dat Sagan bij de juniores ook al niet zo hard reed?”
Toekomst: beloften niet overslaan
Peter Sagan werd prof op zijn negentiende. Ook Filippo Pozzato sprong rechtstreeks van de junioren naar de profs. De vier mogelijke vormingsjaren bij de beloften liet de Italiaan toen links liggen. “Ik zou Evenepoel aanraden niet te overhaasten”, zegt Wilfried Peeters. Yvan Vanmol treedt hem bij: “Voor mij is hij nog niet profrijp. Bij de beloften zou hij niet zomaar wegrijden.” Zowel Vanmol als Peeters suggereert dat Evenepoel in 2019 best overstapt naar de beloften. Ook zijn trainer Vandervennet wil die richting uit. “Ik zou hem volgend jaar graag koersen als de Ronde van de Toekomst, Valle d’Aosta en Isard zien rijden.” Eddy Merckx beaamt: “Ik zou Remco nu niet meteen prof maken. Ik ben destijds ook snel gegaan, maar ook ik ben amateur (de toenmalige beloften, nvdr.) geweest. Al had ik wel de juniores overgeslagen.”
Het laatste woord is voor vader Patrick. “Remco was in januari mee op stage met Quick Step Floors. Hij wam terug en zei: Dit is wat ik wil. Ik ben als vader misschien niet juist geplaatst, maar ik zou zeggen: Iets dat goed is, komt snel. Op voorwaarde dat Remco een gericht wedstrijdprogramma krijgt en hij gestructureerd wordt begeleid. Lefevere heeft er met Guillaume Van Keirsbulck en Frank Vandenbroucke ervaring mee. Hij weet hoe je jonge talenten niet verbrandt.”