I've never doubted Contador's will and really don't think thats the problem. He wants it and pushes it to the limit whenever he races
-
The Cycling News forum is looking to add some volunteer moderators with Red Rick's recent retirement. If you're interested in helping keep our discussions on track, send a direct message to
In the meanwhile, please use the Report option if you see a post that doesn't fit within the forum rules.
Thanks!
Re: Re:
maybe he can keep it for his final races this season
I like the beard as wellbob.a.feet said:
maybe he can keep it for his final races this season 
I'm not sure if any of you follow running, even loosely, but probably the greatest distance runner of all time, Kenesisa Bekele, ran the 2nd fastest marathon of all time, 2:03:03, just 6 seconds off the WR, in his third marathon ever, after struggling with injuries and people considering him essentially done since 2010 or so. He beat the second most recent record holder and perhaps greatest marathoner of all time, Wilson Kipsang, in doing so, and Kipsang set a PB faster than his WR of just a year ago. Pretty crazy stuff.
Why am I talking about this in a Contador thread?
1) His former coach, Renato Canova, a huge name in distance running, made some comments on Letsrun.com that reminded me of Contador. 2) Don't give up on Contador! NO one thought Bekele had a marathon WR in him and suddenly he's only 6 seconds off. He actually should have had it, too. He had plenty in the tank when he finished, just let it lag a little too much too late.
From Letsrun.com:
Canova: "I had the opportunity (and the fortune) to work with Kenenisa after Chicago 2014, till Dubai 2015. He was completely out of shape, and with big problems in his calves and tendon. However, in spite of his physical problems, he was able to train with good continuity, also if with a volume far from what I consider optimal for a top marathon, and in his last two workouts already showed the possibility to run well under 2:04 in Dubai. Only the new injury could stop him from running under that time.
After that period, we tried for about two months to continue training, going in the gym and running in the water of a pool, but the problem didn't disappear.
From the beginning of April, he quitted running. Only after several months, an equipe of doctors and physios from Glasgow University, under the guide of dr. Yannis Pitsiladis, took care of Kenenisa, working with him on daily basis, and step by step his physical situation became better.
What he did in London was unbelievable. People didn't believe what I wrote (he ran 2:06, with 1:27:23 the first 30 km, with less than two months of specific training, after 11 months without any running activity !), but this was what really happened, and I think now everybody can believe what I explained after London was true.
Read more: http://www.letsrun.com/forum/flat_read.php?thread=7709996#ixzz4LfPWPzJa "
Canova: 3) They are motivated only by top targets. Don't ask Kenenisa, or Shaheen, after some injury, to come back in a competition of low level, or to run in anonymous way for training only (how many European and American do).
They go for staying with the leaders from the start, try till when it's possible, and when is no more possible drop out, BUT GO FOR THE MAX INTENSITY also if are not ready. In London, when I suggested Kenenisa to run with the second group (it was a pace under 2:06, optimal for his current shape), after one minute of thinking, he answered "My mind is not ready for running with weak runners".
Read more: http://www.letsrun.com/forum/flat_read.php?thread=7709996&page=1#ixzz4LfQZePNf
Why am I talking about this in a Contador thread?
1) His former coach, Renato Canova, a huge name in distance running, made some comments on Letsrun.com that reminded me of Contador. 2) Don't give up on Contador! NO one thought Bekele had a marathon WR in him and suddenly he's only 6 seconds off. He actually should have had it, too. He had plenty in the tank when he finished, just let it lag a little too much too late.
From Letsrun.com:
Canova: "I had the opportunity (and the fortune) to work with Kenenisa after Chicago 2014, till Dubai 2015. He was completely out of shape, and with big problems in his calves and tendon. However, in spite of his physical problems, he was able to train with good continuity, also if with a volume far from what I consider optimal for a top marathon, and in his last two workouts already showed the possibility to run well under 2:04 in Dubai. Only the new injury could stop him from running under that time.
After that period, we tried for about two months to continue training, going in the gym and running in the water of a pool, but the problem didn't disappear.
From the beginning of April, he quitted running. Only after several months, an equipe of doctors and physios from Glasgow University, under the guide of dr. Yannis Pitsiladis, took care of Kenenisa, working with him on daily basis, and step by step his physical situation became better.
What he did in London was unbelievable. People didn't believe what I wrote (he ran 2:06, with 1:27:23 the first 30 km, with less than two months of specific training, after 11 months without any running activity !), but this was what really happened, and I think now everybody can believe what I explained after London was true.
Read more: http://www.letsrun.com/forum/flat_read.php?thread=7709996#ixzz4LfPWPzJa "
Canova: 3) They are motivated only by top targets. Don't ask Kenenisa, or Shaheen, after some injury, to come back in a competition of low level, or to run in anonymous way for training only (how many European and American do).
They go for staying with the leaders from the start, try till when it's possible, and when is no more possible drop out, BUT GO FOR THE MAX INTENSITY also if are not ready. In London, when I suggested Kenenisa to run with the second group (it was a pace under 2:06, optimal for his current shape), after one minute of thinking, he answered "My mind is not ready for running with weak runners".
Read more: http://www.letsrun.com/forum/flat_read.php?thread=7709996&page=1#ixzz4LfQZePNf
Re: Re:
Not aero enough :lol:LaFlorecita said:I like the beard as wellbob.a.feet said:
Interesting analysis , VayaVayaVaya. I think, as you say, it applies to Berto as well. We shouldn't rule him out and definitely not give up on him, but I suppose it's likely he won't be as strong as he was at his best again. I think even at a slightly lower level he is still a force to be reckoned with, with some luck he can still win the biggest races.
I loved this quote in particular: "My mind is not ready for running with weak runners". I gotta say it's frustrating when AC repeatedly tries to hang with other riders on climbs and blows up spectacularly rather than pacing himself, but it sounds like he shares that psychology with other elite athletes. Makes sense.
Re:
Or maybe he just doesn't see the point in riding just to ride. I mean honestly, what are his chances of winning? Alberto has said plenty of times in his career that he doesn't care for second, third, etc. he just wants to win, why would he change that now?
Miburo said:
Or maybe he just doesn't see the point in riding just to ride. I mean honestly, what are his chances of winning? Alberto has said plenty of times in his career that he doesn't care for second, third, etc. he just wants to win, why would he change that now?
The hero of our time won't start tomorrow. He has the flu. Such a pity!
''Adios al @Il_Lombardia, despues de prepararme y cuidarme, un proceso gripal me lo impide. Suerte en la ultima carrera WTour @tinkoff_team.''
''Adios al @Il_Lombardia, despues de prepararme y cuidarme, un proceso gripal me lo impide. Suerte en la ultima carrera WTour @tinkoff_team.''
As expected, he probably just doesn't want to go I don't think he'll go to Abu Dhabi either.
It's a shame, I think he could have done really well.
I don't think he'll go to Abu Dhabi either.It's a shame, I think he could have done really well.
Actually I think Alberto shouldve been in rest mode allready. Lombardia wouldve been nice, but abu dhabi....
Re:
Yeah I agree it's ridiculous, maybe they offered him a lot of money to raceKwibus said:
Big interview today with Contador in De Telegraaf (dutch newspaper - so use Google Translate).
http://www.telegraaf.nl/premium/telesport/wielersport/26718730/__Contador_gelooft_in_Tour__.html
Willen is kunnen
2 uur geleden Raymond Kerckhoffs
’Alberto! Alberto!, schreeuwt een oudere man met een hese stem die doet denken aan Marlon Brando in The Godfather. Zijn roep heeft iets van een smeekbede, waardoor hij de aandacht van de wielrenner weet te vinden. „Alberto, win alstublieft nog een grote ronde voor ons. Wij houden niet van de berekende koerswijze van Chris Froome. Wij verlangen naar jouw passie op de fiets.”
Het zijn woorden die een glimlach op het gelaat van Alberto Contador toveren. Boven op de 2652 meter hoge Passo di Gavia lijkt de Madrileen een goddelijk aureool boven zijn hoofd te hebben. Ondanks een ijzig koude wind drommen tientallen wielertoeristen voor de ingang van bar Rifugio Bonetta samen in de hoop later een selfie met hem te kunnen maken. Volwassen mannen veranderen in groupies.
Tijdens deze naar hem vernoemde Gran Fondo op een van de beroemdste Italiaanse bergpassen is Contador een stralend middelpunt. De nog altijd succesvolste wielrenner van de huidige generatie lijkt hoe ouder hoe populairder te zijn. Of zoals het zo vaak in de topsport is: de strijdende verliezer wordt eerder in de armen gesloten dan de allesoverheersende winnaar.
Eerlijk is eerlijk. Ook tijdens de beklimming van de Gavia is het genieten van zijn soepele pedaaltred bergop. In Ponte di Legno, aan de voet van de klim, laat hij de vele toerfietsers eerder starten om vervolgens bergop de meesten weer in te halen. Lichtvoetig dansend op de pedalen zal zijn coach Steven de Jongh hem misschien enigszins vervloeken. De geboren Noord-Hollander probeert hem immers al drie jaar vanuit zijn zadel economischer te laten klimmen. En danseuse is echter de stijl waardoor de wielerliefhebbers van Contador zijn gaan houden. Staand op de pedalen klimmen staat inmiddels synoniem voor zijn onverzettelijkheid.
Querer es poder, luidt zijn levensmotto. Willen is kunnen. Zelfs in de meest onmogelijke omstandigheden. De grafiek van zijn loopbaan kent veel overeenkomsten met het profiel van een loodzware bergrit. Er zijn evenveel hoge toppen als extreem diepe dalen. Als jonge prof keerde hij in 2004 zelfs na een bijna-doodervaring en een zware hersenoperatie terug in het peloton. Mocht in 2008 zijn toenmalige ploeg Astana niet meedoen aan de Tour? De vakantie vierende Contador werd een paar dagen voor de Girostart van het strand geplukt om drie weken later de eindzege te pakken. In 2010 werd hij een half jaar gekleineerd door zijn toenmalige ploegmaat Lance Armstrong, maar in de Tour liet Il Pistolero zien wie daadwerkelijk de baas was. En precies vijftig dagen na een scheenbeenbreuk die hem noopte vroegtijdig op te geven in de Tour van 2014, wist de Spanjaard met het leeuwenhart op onnavolgbare wijze de Vuelta winnen.
Het zijn slechts enkele voorbeelden van zijn sterke staaltjes mentale weerbaarheid. Wat abnormaal is voor anderen, is dagelijkse kost voor Contador. Ook zijn seizoen 2016 gaat de boeken in als een jaar waarin zijn geloof in eigen kunnen op de proef werd gesteld. Twee tuimelingen in de Tour de France dwongen hem om op te geven voordat zijn terrein, het hooggebergte, in zicht kwam. In de Vuelta a España waren vervolgens de verwondingen van een nieuwe val de belangrijkste handicap om het podium te halen.
Advertentie
„Het was een teleurstellend seizoen”, erkent hij tijdens een gesprek in een restaurant in Ponte di Legno. „Alleen een zege in een grote ronde had mij sportief tevreden gesteld. Toen ik in de Vuelta zag dat dit er niet in zat, heb ik mijn huid zo duur mogelijk verkocht door de fans zoveel mogelijk spektakel te bieden. Ergens streelt het mijn ego dat ik de sleutel in handen had waardoor Nairo Quintana de ronde uiteindelijk van Chris Froome won. Al had ik zelf natuurlijk meer verwacht, en zeker van de Tour.”
Met twee zware valpartijen in de eerste twee dagen was de Tour de France vast een zware beproeving?
„Mijn voorbereiding op de Tour duurde zeven maanden. Iedere training, iedere hap die je eet, iedere beweging die je maakt staat in het teken van die Tour. Als je in het eerste weekeinde dan direct twee dagen achter elkaar hard valt, stort je wereld in elkaar. Ik was met een superconditie naar Frankrijk afgereisd. In één moment, een fractie van een seconde, blijken al die trainingen niets meer waard te zijn. Je kan nog wel verder, maar door je verwondingen word je conditioneel ver terug geslagen. Je weet dat je het niveau waarvoor je gewerkt hebt, nooit meer zult halen. Je vertrouwen wordt dan extreem op de proef gesteld.”
Denk je dan niet: Ik ben 33 jaar en heb alles gewonnen wat er te winnen valt. Het is mooi geweest?
„Het klopt dat het vroeger misschien gemakkelijker was me over een teleurstelling heen te zetten. Ik bezit gelukkig nog een enorme gretigheid om mijn doelen te bereiken. De vechtlust om een grote ronde te winnen is er nog altijd. Die motivatie is net als tien jaar geleden ongekend groot.”
Geloof je daadwerkelijk dat je de Tour de France nog kan winnen? Zijn Chris Froome en Nairo Quintana inmiddels niet een maatje te groot voor jou?
„Als ik niet meer het gevoel had dat ik de Tour zou kunnen winnen, was ik allang gestopt met wielrennen. De trainingswaarden (onder meer wattages, red.) waren in de aanloop van de afgelopen Tour beter dan ooit. Zelfs indrukwekkender dan in 2007 toen ik als 24-jarige voor het eerst de Ronde van Frankrijk won. Uit die gegevens haal ik veel vertrouwen. De laatste drie jaar heb ik in de Tour nooit meer optimaal kunnen presteren. Twee keer viel ik uit door ernstige valpartijen, terwijl vorig jaar de combinatie Giro-Tour te veel van het goede was. Ik wil zeker nog een keer laten zien wat er mogelijk is in de Tour.”
Bij je overstap naar Trek-Segafredo, waarvoor je de komende twee jaar rijdt, was het een voorwaarde dat je trainer/ploegleider Steven de Jongh mee kon. Waarom hecht je zoveel waarde aan de samenwerking met hem?
„Vanaf het eerste moment dat wij samenwerken is er een sterke klik. Steven heeft bij ploegen als Sky, Rabobank en QuickStep gezeten en ontzettend veel ervaring opgedaan. Daarbij heeft hij een eigen werkwijze. Ik heb ook de nodige ervaring en weet hoe mijn lichaam functioneert. Uit dat alles hebben we een goede mix gemaakt. Zo heeft hij me in 2014 weten te overtuigen van de meerwaarde van een hoogtestage. Het is niet alleen het verschil van hoogte dat positief werkt, maar vooral ook het voordeel dat je je drie weken afgezonderd van de wereld op een berg volledig op je sport kunt concentreren.”
„Dankzij Steven heb ik de laatste jaren zeker nog progressie geboekt. Iedere dag is er contact met hem over mijn trainingen. Ik denk dat hij vooral met mij matcht vanwege zijn enorme werklust. Dat is een overeenkomst tussen ons. Al is het maar goed dat ik niet met hem samen hoef te trainen. Anders zou ik ook al om zes uur ’s morgens op de fiets zitten. Zo’n vroege vogel als Steven ben ik niet.”
De Jongh en jij zijn het afgelopen jaar druk op zoek geweest om een sponsor te vinden om een eigen ploeg op te starten. Daarin zijn jullie niet geslaagd. Is het een slecht teken dat zelfs de beste renner van deze generatie er niet in slaagt om bedrijven enthousiast te maken voor de sport?
„De wielersport is tegenwoordig te duur. Dat maakt het vormen van een topteam heel erg moeilijk. Het is bijna onmogelijk een bedrijf te vinden dat 45 tot 60 miljoen euro voor drie jaar in de wielersport wil investeren. (Team Sky werkt met een budget van 31 miljoen euro per jaar, red.). Voorheen kon je met 6 miljoen euro per jaar een topteam bouwen, tegenwoordig heb je zeker het dubbele nodig. Het is moeilijk aan zakenmensen uit te leggen waarom zo’n enorm bedrag een goede investering is. In Spanje stuitte ik na de financiële crisis van de afgelopen jaren overal op gesloten deuren. Ook multinationals kijken argwanend naar de marktwaarde die ze via de sponsoring van een wielerploeg kunnen genereren. Je ziet dat ze liever drie keer vijf miljoen in andere sporten investeren, dan dat ze per jaar 15 miljoen voor het hoofdsponsorschap van een wielerploeg neertellen.”
Een andere Nederlander die je bij Trek tegenkomt is Bauke Mollema. Heb jij zijn prestaties afgelopen zomer in de Tour enigszins gevolgd?
„Bauke was tijdens de afgelopen Tour heel sterk. Op de Mont Ventoux was hij de enige die de kloof naar Chris Froome en Richie Porte kon overbruggen. In de daaropvolgende tijdrit bevestigde hij zijn talenten als klassementsrenner. Het is jammer dat hij op weg naar Saint-Gervais-Mont-Blanc is gevallen. Ik zie in hem een heel constante renner die ook aanvallend durft te koersen. Ik kijk er naar uit met hem samen te werken.”
Ook Mollema wil komend jaar alles op de Tour zetten. Gaat dat niet botsen? Twee kapiteins op het schip die hetzelfde doel nastreven?
„Geen enkel probleem. We hebben genoeg wedstrijden voor de Tour om aan elkaar te wennen. Ik heb het volste vertrouwen dat we allebei de voordelen van het met elkaar samen koersen gaan ontdekken. Ik ben er van overtuigd dat we elkaar juist kunnen versterken. Dat we een sterk blok kunnen vormen. Hij kan wellicht iets van mijn ervaring leren, terwijl hij mij ook weer andere inzichten kan geven.”
Wat houdt je nog op de fiets?
„Mijn liefde voor de fiets en mijn eergevoel. Om economische redenen hoef ik niet meer te fietsen. Mijn keuze voor Trek was puur uit sportieve overwegingen. Ik weet dat ik nog een grote ronde kan winnen. Ik streef onveranderd het allerhoogste na. Zodra ik merk dat dat er niet meer inzit, stop ik direct.”
http://www.telegraaf.nl/premium/telesport/wielersport/26718730/__Contador_gelooft_in_Tour__.html
Willen is kunnen
2 uur geleden Raymond Kerckhoffs
’Alberto! Alberto!, schreeuwt een oudere man met een hese stem die doet denken aan Marlon Brando in The Godfather. Zijn roep heeft iets van een smeekbede, waardoor hij de aandacht van de wielrenner weet te vinden. „Alberto, win alstublieft nog een grote ronde voor ons. Wij houden niet van de berekende koerswijze van Chris Froome. Wij verlangen naar jouw passie op de fiets.”
Het zijn woorden die een glimlach op het gelaat van Alberto Contador toveren. Boven op de 2652 meter hoge Passo di Gavia lijkt de Madrileen een goddelijk aureool boven zijn hoofd te hebben. Ondanks een ijzig koude wind drommen tientallen wielertoeristen voor de ingang van bar Rifugio Bonetta samen in de hoop later een selfie met hem te kunnen maken. Volwassen mannen veranderen in groupies.
Tijdens deze naar hem vernoemde Gran Fondo op een van de beroemdste Italiaanse bergpassen is Contador een stralend middelpunt. De nog altijd succesvolste wielrenner van de huidige generatie lijkt hoe ouder hoe populairder te zijn. Of zoals het zo vaak in de topsport is: de strijdende verliezer wordt eerder in de armen gesloten dan de allesoverheersende winnaar.
Eerlijk is eerlijk. Ook tijdens de beklimming van de Gavia is het genieten van zijn soepele pedaaltred bergop. In Ponte di Legno, aan de voet van de klim, laat hij de vele toerfietsers eerder starten om vervolgens bergop de meesten weer in te halen. Lichtvoetig dansend op de pedalen zal zijn coach Steven de Jongh hem misschien enigszins vervloeken. De geboren Noord-Hollander probeert hem immers al drie jaar vanuit zijn zadel economischer te laten klimmen. En danseuse is echter de stijl waardoor de wielerliefhebbers van Contador zijn gaan houden. Staand op de pedalen klimmen staat inmiddels synoniem voor zijn onverzettelijkheid.
Querer es poder, luidt zijn levensmotto. Willen is kunnen. Zelfs in de meest onmogelijke omstandigheden. De grafiek van zijn loopbaan kent veel overeenkomsten met het profiel van een loodzware bergrit. Er zijn evenveel hoge toppen als extreem diepe dalen. Als jonge prof keerde hij in 2004 zelfs na een bijna-doodervaring en een zware hersenoperatie terug in het peloton. Mocht in 2008 zijn toenmalige ploeg Astana niet meedoen aan de Tour? De vakantie vierende Contador werd een paar dagen voor de Girostart van het strand geplukt om drie weken later de eindzege te pakken. In 2010 werd hij een half jaar gekleineerd door zijn toenmalige ploegmaat Lance Armstrong, maar in de Tour liet Il Pistolero zien wie daadwerkelijk de baas was. En precies vijftig dagen na een scheenbeenbreuk die hem noopte vroegtijdig op te geven in de Tour van 2014, wist de Spanjaard met het leeuwenhart op onnavolgbare wijze de Vuelta winnen.
Het zijn slechts enkele voorbeelden van zijn sterke staaltjes mentale weerbaarheid. Wat abnormaal is voor anderen, is dagelijkse kost voor Contador. Ook zijn seizoen 2016 gaat de boeken in als een jaar waarin zijn geloof in eigen kunnen op de proef werd gesteld. Twee tuimelingen in de Tour de France dwongen hem om op te geven voordat zijn terrein, het hooggebergte, in zicht kwam. In de Vuelta a España waren vervolgens de verwondingen van een nieuwe val de belangrijkste handicap om het podium te halen.
Advertentie
„Het was een teleurstellend seizoen”, erkent hij tijdens een gesprek in een restaurant in Ponte di Legno. „Alleen een zege in een grote ronde had mij sportief tevreden gesteld. Toen ik in de Vuelta zag dat dit er niet in zat, heb ik mijn huid zo duur mogelijk verkocht door de fans zoveel mogelijk spektakel te bieden. Ergens streelt het mijn ego dat ik de sleutel in handen had waardoor Nairo Quintana de ronde uiteindelijk van Chris Froome won. Al had ik zelf natuurlijk meer verwacht, en zeker van de Tour.”
Met twee zware valpartijen in de eerste twee dagen was de Tour de France vast een zware beproeving?
„Mijn voorbereiding op de Tour duurde zeven maanden. Iedere training, iedere hap die je eet, iedere beweging die je maakt staat in het teken van die Tour. Als je in het eerste weekeinde dan direct twee dagen achter elkaar hard valt, stort je wereld in elkaar. Ik was met een superconditie naar Frankrijk afgereisd. In één moment, een fractie van een seconde, blijken al die trainingen niets meer waard te zijn. Je kan nog wel verder, maar door je verwondingen word je conditioneel ver terug geslagen. Je weet dat je het niveau waarvoor je gewerkt hebt, nooit meer zult halen. Je vertrouwen wordt dan extreem op de proef gesteld.”
Denk je dan niet: Ik ben 33 jaar en heb alles gewonnen wat er te winnen valt. Het is mooi geweest?
„Het klopt dat het vroeger misschien gemakkelijker was me over een teleurstelling heen te zetten. Ik bezit gelukkig nog een enorme gretigheid om mijn doelen te bereiken. De vechtlust om een grote ronde te winnen is er nog altijd. Die motivatie is net als tien jaar geleden ongekend groot.”
Geloof je daadwerkelijk dat je de Tour de France nog kan winnen? Zijn Chris Froome en Nairo Quintana inmiddels niet een maatje te groot voor jou?
„Als ik niet meer het gevoel had dat ik de Tour zou kunnen winnen, was ik allang gestopt met wielrennen. De trainingswaarden (onder meer wattages, red.) waren in de aanloop van de afgelopen Tour beter dan ooit. Zelfs indrukwekkender dan in 2007 toen ik als 24-jarige voor het eerst de Ronde van Frankrijk won. Uit die gegevens haal ik veel vertrouwen. De laatste drie jaar heb ik in de Tour nooit meer optimaal kunnen presteren. Twee keer viel ik uit door ernstige valpartijen, terwijl vorig jaar de combinatie Giro-Tour te veel van het goede was. Ik wil zeker nog een keer laten zien wat er mogelijk is in de Tour.”
Bij je overstap naar Trek-Segafredo, waarvoor je de komende twee jaar rijdt, was het een voorwaarde dat je trainer/ploegleider Steven de Jongh mee kon. Waarom hecht je zoveel waarde aan de samenwerking met hem?
„Vanaf het eerste moment dat wij samenwerken is er een sterke klik. Steven heeft bij ploegen als Sky, Rabobank en QuickStep gezeten en ontzettend veel ervaring opgedaan. Daarbij heeft hij een eigen werkwijze. Ik heb ook de nodige ervaring en weet hoe mijn lichaam functioneert. Uit dat alles hebben we een goede mix gemaakt. Zo heeft hij me in 2014 weten te overtuigen van de meerwaarde van een hoogtestage. Het is niet alleen het verschil van hoogte dat positief werkt, maar vooral ook het voordeel dat je je drie weken afgezonderd van de wereld op een berg volledig op je sport kunt concentreren.”
„Dankzij Steven heb ik de laatste jaren zeker nog progressie geboekt. Iedere dag is er contact met hem over mijn trainingen. Ik denk dat hij vooral met mij matcht vanwege zijn enorme werklust. Dat is een overeenkomst tussen ons. Al is het maar goed dat ik niet met hem samen hoef te trainen. Anders zou ik ook al om zes uur ’s morgens op de fiets zitten. Zo’n vroege vogel als Steven ben ik niet.”
De Jongh en jij zijn het afgelopen jaar druk op zoek geweest om een sponsor te vinden om een eigen ploeg op te starten. Daarin zijn jullie niet geslaagd. Is het een slecht teken dat zelfs de beste renner van deze generatie er niet in slaagt om bedrijven enthousiast te maken voor de sport?
„De wielersport is tegenwoordig te duur. Dat maakt het vormen van een topteam heel erg moeilijk. Het is bijna onmogelijk een bedrijf te vinden dat 45 tot 60 miljoen euro voor drie jaar in de wielersport wil investeren. (Team Sky werkt met een budget van 31 miljoen euro per jaar, red.). Voorheen kon je met 6 miljoen euro per jaar een topteam bouwen, tegenwoordig heb je zeker het dubbele nodig. Het is moeilijk aan zakenmensen uit te leggen waarom zo’n enorm bedrag een goede investering is. In Spanje stuitte ik na de financiële crisis van de afgelopen jaren overal op gesloten deuren. Ook multinationals kijken argwanend naar de marktwaarde die ze via de sponsoring van een wielerploeg kunnen genereren. Je ziet dat ze liever drie keer vijf miljoen in andere sporten investeren, dan dat ze per jaar 15 miljoen voor het hoofdsponsorschap van een wielerploeg neertellen.”
Een andere Nederlander die je bij Trek tegenkomt is Bauke Mollema. Heb jij zijn prestaties afgelopen zomer in de Tour enigszins gevolgd?
„Bauke was tijdens de afgelopen Tour heel sterk. Op de Mont Ventoux was hij de enige die de kloof naar Chris Froome en Richie Porte kon overbruggen. In de daaropvolgende tijdrit bevestigde hij zijn talenten als klassementsrenner. Het is jammer dat hij op weg naar Saint-Gervais-Mont-Blanc is gevallen. Ik zie in hem een heel constante renner die ook aanvallend durft te koersen. Ik kijk er naar uit met hem samen te werken.”
Ook Mollema wil komend jaar alles op de Tour zetten. Gaat dat niet botsen? Twee kapiteins op het schip die hetzelfde doel nastreven?
„Geen enkel probleem. We hebben genoeg wedstrijden voor de Tour om aan elkaar te wennen. Ik heb het volste vertrouwen dat we allebei de voordelen van het met elkaar samen koersen gaan ontdekken. Ik ben er van overtuigd dat we elkaar juist kunnen versterken. Dat we een sterk blok kunnen vormen. Hij kan wellicht iets van mijn ervaring leren, terwijl hij mij ook weer andere inzichten kan geven.”
Wat houdt je nog op de fiets?
„Mijn liefde voor de fiets en mijn eergevoel. Om economische redenen hoef ik niet meer te fietsen. Mijn keuze voor Trek was puur uit sportieve overwegingen. Ik weet dat ik nog een grote ronde kan winnen. Ik streef onveranderd het allerhoogste na. Zodra ik merk dat dat er niet meer inzit, stop ik direct.”
He didn't say anything special.
Most important prob was that he said his numbers this year were even better than his numbers from tour '07 which imo was the best climbing version of Contador.
If you should believe him, that's a different story of course
Most important prob was that he said his numbers this year were even better than his numbers from tour '07 which imo was the best climbing version of Contador.
If you should believe him, that's a different story of course
TRENDING THREADS
-
Liege Bastogne Liege-7 hour monument, Sunday, April 21, 2024- Started by topcat
- Replies: 978
-
-
Paris - Roubaix 2024, one day monument, April 7- Started by Dreginald
- Replies: 2K
-
-
-
Volta Ciclista a Catalunya 2024 (March 18-24)- Started by Devil's Elbow
- Replies: 2K
-
De Ronde van Vlaanderen (270.8 km), 2024 March 31 (Sunday)- Started by Netserk
- Replies: 1K
Latest posts
-
-
-
77th Tour de Romandie (2.UWT) // 23rd - 28th of April 2024- Latest: Pantani_lives
-
Liege Bastogne Liege-7 hour monument, Sunday, April 21, 2024
- Latest: Oldermanish
Facebook
Twitter
Instagram